Zelfs in de grote steden spelen zorghuizen niet in op etnische doelgroepen. Ik las erover in Yemma, het boek van schrijver Mohammed Benzakour. Ik vond het beeld dat hij schetste over zijn moeder, een moslima, nogal onthutsend. Voor Misset Catering schreef ik er een artikel over.
Ingehuurd door Foodstep. Opdracht: verslag doen van een strategiedag van Atlant Zorggroep; de nabeschouwing verschijnt in een speciale krant. Voormalig VVD-kamerlid Arend Jan Boekestijn was één van de sprekers. Foodservice ofwel carefood kwam overigens beperkt aan bod.
Johannes van Dam zou ook van de partij zijn. Jammer genoeg moest hij zich afmelden. Dus testten wij supermarktkroketten met z'n drieën. Banketbakker Cees Holthaus, kookdeskundige Juliet Deijmann en ondergetekende. Voor het TV-programma Vara's Kassa. Aan een Amsterdamse gracht.
Tijdens de economische crisis van de jaren 1930 opende Heck's de eerste cafetaria. In Leiden was dat. Bijzonderheid: lage prijzen, fooien hoefde je niet te geven. Friet werd er niet verkocht, wel kroketten. Voor FHC Formulebeheer in Nieuw-Vennep verzorgde ik deze week de lezing Cafetaria als Crisis Concept.
"Voor toeristen is hij de blikvanger van de Nederlandse eetcultuur. De automatiek. Vaak bespot, maar misschien wel net zo vaak bezongen. Door Lange Frans & Baas B, Fluitsma & Van Tijn en Benny Neyman. Trouwens, ook Marilyn Monroe maakte gewag van de automatiek. Het beroemdste sekssymbool ooit zong in 1953: A kiss may be grand. But it won’t pay the rental. On your humble flat. Or help you at The Automat…." Aldus de inleiding van het automatiekverhaal dat ik schreef voor het culinaire boekblad Bouillon!.
Op de Japanse publieke omroep NHK voerde ik het woord. In Sekai Machi, het populairste reisprogramma van het land. De aflevering ging over Utrecht. Ik vertelde één en ander over drie typisch Nederlandse lekkernijen. Stroopwafels, maatjesharing en snackerijen uit de automatiek van Febo. Zie meer informatie in onleesbare tekens hier.
Meer dan eens zat ik in kroketpanels. Dit keer in de jury van Beste Kroket van Nederland, een initiatief van de hogeschool in Ede. Er kwam een keur aan smaken lang, zoals een klein kroketje volgens Afghaans recept. Mijn mede-juryleden waren oud-plaatsgenoot Toine Smulders, keukenprins Mathijs Vrieze en kroketmaker Dik Zeldenrijk.
Ik schreef voor een koffer. Ik deed het in opdracht van Shoot my Food voor het project FoodKees. FoodKees is een rondreizende koffer. Daarin zit allemaal fraai vormgegeven informatie over Bourgondische eetbeleving in het Brabantse land. Ik schreef kofferstukken over onder meer landgoed Croy, tomaatbeleving in Klein Dongen, het Kempische heideschaap, het Plantlab, de Knoepert, Ons Frikandel en andere smaakmakende Brabo's.
