juni 2014 We leven in een scharniertijd. De machtsverhoudingen in de wereld scharnieren. De economie scharniert tussen fysiek en virtueel. Ons consumptiepatroon scharniert. Ik schreef het op voor de FSIN Beleidsmonitor. Ik sprak erover tijdens de Quo Vadis-bijeenkomsten van het FoodService Instituut Nederland. Je kunt de scharnierpunten ook toepassen op wát wij eten. Dan scharnieren wij: ● Van kopje koffie naar koffievariëteiten. ● Van theezakje naar ambachtelijke thee. ● Van appeltaart naar muffins en cupcakes. ● Van pilsje naar craftbeer met een bite. ● Van Franse wijnen naar wereldwijnen. ● Van bittergarnituur naar snoeptomaatjes. ● Van tosti ham-kaas naar vers belegde panini. ● Van vleesgerechten naar vis en vega. ● Van burgerbroodjes naar gourmetburgers. ● Van babi pangang naar sushi en zeewier. ● Van diepvriesvis naar de viskalender. ● Van dagelijks stukje vlees naar flexitarisch. ● Van zakjes naar verse streekingrediënten. ● Van overdadige sauzen naar de saladebar. ● Van verhitting naar langzame garing. ● Van frituren naar stomen en houtoven. ● Van koelverse patat naar ambachtsfriet. Enzovoorts, en zo verder, et cetera. © uzmedia